به نقل از «قدس آنلاین»

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام: حامیان عاملان بمباران بیمارستان، مدعیان امنیت جهان‌اند

تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۲۶۷۰۰

به گزارش قدس انلاین به نقل از ایسنا، سعید جلیلی در نشست ماهانه جامعه اسلامی دانشجویان با بیان اینکه مناسبات فعلی جهان از بحث‌های بسیار مهم این روزهاست که هم جامعه‌ ما، هم منطقه‌، هم جهان اسلام و امت اسلامی در متن تحولات آن قرار دارند، اظهار کرد: اخباری که  ین روزها می‌شنویم از بحث‌های مهم است که اگر ما به عنوان یک جوان، یک دانشجو، یک تشکل بتوانیم خوب ببینیم، خوب توصیف کنیم، خوب تحلیل کنیم، در مسیر حرکت انقلاب  تاثیرگذار است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: به یک بیمارستان با موشک حمله کردند، هزاران زن به بدترین شکل کشته می‌شوند، زندگی هزاران نفر گرفته می‌شود. آن وقت این کشورهایی که در یک سال گذشته از کانادا تا استرالیا، از فرانسه تا آمریکا، برای یک موضوع در ایران آنقدر اشک تمساح ریختند و آن قدر به یک موضوعی ضریب دادند، می‌بینید در برابر آزادی یک ملت، ملت فلسطین، که دهه‌هاست مورد هجمه قرار گرفته، نه تنها دیگر خبری از آن فضاسازی‌ها نیست، تازه با افتخار سعی هم می کنند زودتر بروند در سرزمین‌های اشغالی با اسرائیل اعلام همراهی هم بکنند. شب بایدن می‌رود، صبح نخست وزیر انگلیس می‌رود که بگویند ما هم هستیم. این همان نکته‌ای است که باید روی آن تأمل کرد، چنین حوادثی در دنیایی شکل می‌گیرد که شعارهای آزادی، تمدن، حقوق زن وچنین ادعاهایی مطرح می‌شود. تحلیل این رفتارها چیست؟

جلیلی با اشاره به اینکه در پدیده‌های سیاسی اجتماعی  یک ظاهر و ادعا دارید، یک واقعیت و یک آرمان، تصریح کرد: در ظاهر ادعاهایی طرح می‌کنند و آن را بزک می‌کنند و شعارهایی سرمی‌دهند، اما واقعیت چیز دیگری است. چطور برای چند سانتریفیوژ که آن هم زیر نظر آژانس کار می‌کرد، چند قطعنامه می‌دادند، اما وقتی بیمارستانی این طوری با موشک هدف قرار می گیرد خبر از قطعنامه نیست؛ همین‌ها که ادعای آزادی و ادعای حقوق زن و کودک را دارند، تازه وقتی دیگری هم پیشنهاد قطعنامه می‌دهد وتو هم می‌کنند. در ظاهر شعار می‌دهند زن زندگی آزادی، اما واقعیت آن است که در یک بیمارستان مملو از زن و کودک با موشک، زندگی را از آنها بگیرند که چرا می‌خواهی آزاد باشی! قطعنامه‌ای که صادر نمی‌شود هیچ، اگر کسی هم قطعنامه پیشنهاد بدهد وتو می‌شود. این در کدام دنیاست؟ در دنیایی که به‌شدت ادعای آزادی و دموکراسی دارد، حرف از برابری ملت‌ها می‌زند، در دنیای سال ۲۰۲۳.

وی افزود: همان‌هایی مدعی امنیت جهان هستند که با موشک بیمارستان را هدف قرار می‌دهند؛ آمریکا و انگلیسی که عضو شورای امنیت هستند می‌روند با کسانی که این کار را کردند عکس یادگاری هم می‌گیرند! اگر صحبت می‌شود از سلاح کشتار جمعی، مگر از این نوع جنایت بدتر داریم که یک بیمارستان را شما هدف موشک قرار بدهید؟ ظاهر این است که دنیا یک مقرراتی دارد؛ در این هفتاد و هشت سال بعد از جنگ جهانی دوم یک مناسباتی درست کردند، از جمله اینکه چند کشور باید امتیاز وتو داشته باشند؛ امتیاز وتو هم این است که اگر یکی به بیمارستان موشک زد و دیگری خواست قطعنامه بدهد تا محکوم کند، این‌ها بتوانند وتو کنند؛ این می شود شورای امنیت جهان! اینها می‌خواهند امنیت را تامین کنند.

این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام خاطرنشان کرد: مبنای این حرکت چیست؟ لیبرال دموکراسی؛ همان کسی که می‌گویند پدر آزادی و پدر لیبرالیسم است، جان لاکی است که تا آخر عمر از سهامداران عمده شرکت‌های برده‌داری در کارولینای شمالی آمریکا بوده است. آن وقت این‌ها هستند که نظم دنیا را تعریف می‌کنند و می‌گویند این نظم نباید به هم بخورد تا این امنیت حفظ شود؛ خب این امنیت چطور حفظ می‌شود؟ با زدن موشک به بیمارستان ، به زن و کودک! این‌ها امنیت جهانی را این‌گونه حفظ می‌کنند! می‌گویند باید یک مقررات داشت و همه باید به مقرات وتوافقات بین‌المللی پایبند باشند، بعد به محکومیت حمله موشکی به بیمارستان که می‌رسد، وتو می‌شود.

جلیلی تاکید کرد: حمایت از جنایات اسرائیل و اعلام عدم اجرای تعهدات دو رفتار اروپا و آمریکا در یک روز، گواهی بر قابل‌ اعتماد نبودن این قدرت‌ها در مناسبات جهانی است. فقط این نیست که وتو می‌شود! در برجام توافق می‌شود ایران علاوه بر تکالیف پادمانی، یک مجموعه تکالیفی فراتر از آن طبق پروتکل الحاقی هم انجام دهد، حتی علاوه بر آن یک مجموعه تکالیف بیشتر هم طبق برجام انجام دهد؛ چرا؟ چون امنیت جهانی مهم است! می‌گفتی آقا من فعالیت صلح آمیز انجام میدهم، می‌گفتند نه اینها را هم باید انجام بدهی. بعد شما، به هر دلیلی، همۀ تعهداتت را که انجام دادی، مواد غنی‌شده که رفت خارج از کشور، سانتریفیوژها که جمع شد، در رآکتور بتن ریخته شد، آن نهادی که برای نظارت تعیین کرده‌ بودند پانزده بار اعلام می‌کند که ایران همۀ تعهداتش را انجام داده است؛ آن وقت چه می‌شود؟ آمریکا از برجام بیرون می‌رود! گفت شما همه‌ تعهداتت را انجام دادی، من رفتم بیرون! ببینید واقعیت روز جهان را!

وی با اشاره به اینکه زمانی که بحث برجام بود بعضی‌ها می گفتند کلیه تحریم ها بالمره از روز توافق برچیده می‌شود، گفت: ما در جلساتی که در مجلس خدمت دوستان بودیم می‌گفتیم این متن می‌گوید برخی تحریم ها تا هشت سال باقی می ماند. هشت سال تا کی بود؟ همین دیروز. کسانی که می‌گفتند شما بتن بریزید ، سانتریفیوژ جمع کنید، موادتان را خارج کنید، ما هم برخی تحریم‌ها را هشت سال دیگر برمی‌داریم، خب حالا بعد از هشت سال، اتحادیه اروپا در تاریخ دیروز رسیده به برخی تحریم هایی که قرار بود بردارد، آمریکا که سال نود و هفت خارج شد، اروپایی‌ها که ماندند چه؟ شما بیانیۀ دو روز پیش آنها را بخوانید ببینید چه بیان می‌کنند. بیانیه می‌دهند می‌گویند درست است که سر هشت سال موعد انجام تعهدات آنهاست اما انجام نمی‌دهند. به همین راحتی. این بیانیه اتحادیه اروپاست که «این شورا ارزیابی کرد ما برای خودداری از برداشتن این محدودیت‌ها دلایل معتبری داریم.» انگلیس هم چون از اتحادیۀ اروپا خارج شده بلافاصله اطلاعیۀ جداگانه می‌دهد که او هم به همراه اتحادیه اروپا این تحریم‌ها را حفظ می‌کند. یک توافق چندجانبه صورت گرفته که فقط ایران نبوده، روسیه بوده، چین هم بوده، همۀ این کشورها بودند، طبق آن قرار شده این کار بشود؛ می‌گوید بله، اما من دیگر این را برنمی‌دارم! این می شود آن مناسباتی که امروز در دنیاست.

وی خاطرنشان کرد: نقش یک ملت آزاده در برابر این واقعیت‌های بزک‌شده این است که واقعیت زشت و تلخ را جهت بدهد به‌ سمت مطلوب‌ها و آرمان‌ها. لازمۀ این کار این است که بدانید چه اتفاقاتی  در کشور، در سطح منطقه و در سطح جهان صورت می‌گیرد. این کاری است که شما باید انجام دهید؛ اگر بدانیم میدان چیست، اگر بدانیم صحنه چیست، آن موقع برای خودمان عملیات فرهنگی تمیز تعریف می‌کنیم. حرف، حرف سست نباید باشد. اینجاست که توصیف درست قضیه شما را به تحلیل می‌رساند، اینجاست که آن مباحث و مبانی فکری به آدم کمک می‌کند. این که قرآن این را به صراحت می‌فرماید: «إِنَّهُم لا أَیمانَ لَهُم: اینها بر عهدشان پایدار نیستند»، توصیف است، اما برای شما واقعیتی را دقیق  روشن می‌کند. نمی‌توانی بگویی، سانتریفیوژ را جمع کنیم، مواد را خارج کنیم، بتن را بریزیم، صرفاً چون او هم نوشته که هشت سال دیگر این کار را می‌کند، شما الان همۀ آن کارها را کردی، او می آید می گوید نه، من این کارها را نمی‌کنم، این که گفته می‌شد برای این موارد باید تضمین گرفت برای این بود؛ همان طور که او تضمین می‌گیرد؛ همان هشت سال پیش می‌گفتند ایران تا قبل از سه ماه باید همۀ این کارها را انجام بدهد، حالا که به او که رسیده است بیانیه می‌دهد تعهدم را انجام نمی دهم. «إِنَّهُم لا أَیمانَ لَهُم» این پای بند نبودن به عهد و قرار، این ادعاهای آن‌ها که با واقع هیچ نسبتی ندارد، یک استثنا نیست.

جلیلی افزود: در همین قضیۀ فلسطین هم همین بود؛ همین منطقی که اینجا بود که «آقا می‌رویم با گفتگو حل می کنیم که هم سانتریفیوژ بچرخد هم چرخ اقتصاد» و شد این که هم «سانتریفیوژها را جمع کنند، هم چرخ اقتصاد» و دلار ۳ تومن بشود۳۰ تومن، همین بحث در قضیه فلسطین نیز رخ داد، یک عده می گفتند آقا چرا با مقاومت؟ برویم با گفتگو حل کنیم و شد مذاکرات مادرید و بعد اسلو؛ نتیجه این شد که همان جناب عرفات که رفت گفتگوها را انجام داد، در اواخر عمر گفت هیچ کدام را به ما ندادند؛ یعنی مسیر غلط بود. بعد هم او را کشتند.

این عضو مجمع تشخیص مصلحت افزود: اگر مبنای نظری یک اندیشه صرفاً سود و فایده باشد، و مهم سود باشد، می‌شود این که در همین دو سه دهه اخیر به افغانستان  و عراق برای سود حمله می شود و نفر بعد که می‌خواهد خارج شود نمی‌گوید چون انسان‌هایی کشته شدند یا چون آنچه ما گفتیم دروغ بود، بلکه می‌گوید الان ضررش بیشتر از فایده است. حالا چه کسانی این کار را می کنند؟ کسانی که شعار آزادی می دهند، شعار دموکراسی می دهند،  همان کسانی که به لیبرال دموکراسی می گفتند پایان تاریخ! بعد در منطقۀ غرب آسیا یا به قول آنها خاورمیانه نمونۀ لیبرال دموکراسی را  با افتخار رژیم صهیونسیتی معرفی می کنند! در چند دهۀ اخیر، از وقتی که همین رژیم نامشروع شکل گرفته است، آمریکا می گوید ما برای ارزش‌های آمریکایی می‌جنگیم، این  ارزش‌های آمریکایی چیست؟ لیبرال دموکراسی، نمونۀ این لیبرال دموکراسی چیست؟ جان کندی سال ۱۹۶۰  که این رژیم نامشروع شکل گرفته بود، می گوید «اسرائیل سپر دموکراسی را حمل می‌کند و شمشیر آزادی را گرامی می‌دارد.» این سپر دموکراسی و شمشیر آزادی که گرامی می‌دارند همان است که در غزه سر بیمارستان  فرود می‌آید. این  نمونۀ دموکراسی اینهاست!

وی با بیان اینکه ریگان در ۱۹۸۰ می گوید «اسراییل سرزمین ثبات و دموکراسی در منطقه‌ی پر از ظلم و ناآرامی است»، اظهار کرد: بیل کلینتون در زمان ریاست‌جمهوری می گوید «دموکراسی اسراییل  بستری است که روابط ما بر آن استوار است... و  یک نمونه‌ی درخشان برای مردم در سراسر جهان است.» این آن چیزی است که دارند به من و شما معرفی می‌کنند. الگو می‌خواهی؟ لیبرال دموکراسی که من میگم یعنی چی؟ یعنی این که زن و کودک را بکشی، سرزمین را اشغال و چپاول کنی، بدترین جنایت‌ها را هم انجام بدهی بعد به‌ تعبیر کلینتون نمونۀ خیلی درخشان دموکراسی هم معرفی شوی. ببینید چه روزی با موشک به بیمارستان حمله می‌شود؟ دقیقاً همان روزی که مقامات امریکا، رییس سنتکام و وزیر خارجه در آنجا حضور دارند، فردای آن  هم رییس‌جمهور آمریکا آنجا می‌رود چون نمونۀ درخشان لیبرال دموکراسی این‌هاست!  حضور مقامات آمریکایی در سرزمین‌های اشغالی نشانگر نقش قرارگاهی در فرماندهی عملیات‌های تروریستی رژیم صهیونیستی است. همین  اوباما می گوید «ما اگر از اسراییل حفاظت نکنیم، یک شکست اخلاقی نه برای آمریکا برای جهان است.» ترامپ دیوانه بیان می‌کند « اسراییل مرکز پر رونق دموکراسی است». یا همین مردک مفلوکی که الان رییس آمریکاست، می‌گوید: «اگر ارتباط ما با اسراییل  عمیق است به خاطر  ارزش‌های مشترکی است که در اینها متحدیم.»

جلیلی با طرح این پرسش که این ارزش‌های مشترک چیست؟، گفت: اینکه با حضور آمریکا این‌ها با موشک به  بیمارستان حمله کنند، بعد خود بایدن برود آنجا، بگوید عجب ارزش‌های مشترکی داریم باید ده میلیارد دلار هم کمک نظامی کنیم!

وی تاکید کرد: دانشجوی ما باید نسبت به صحنه، نسبت به میدان اشراف داشته باشد، آگاه باشد و آگاه بکند. انتظار هست از حرکت‌های دانشجویی تا یک حرکت مشترک با دانشجویان در منطقه و در سراسر جهان شکل بدهند؛ انتظار است که این‌ها را تشخیص بدهید و تبیین کنید تا اینطور نشود که جنایتکارترین آدم‌ها مدعی آزادی شوند. فقط امروز نیست که یک بیمارستان را در غزه با موشک هدف قرار می دهند. سال ۱۳۶۶ همین سردشت عزیز را بمباران شیمیایی کردند. یعنی زن، کودک و مردم بی‌گناهی را که توی شهر بودند بمباران شیمیایی شدند. بعد همین جنایتکاران می‌آیند ناگهان اشک تمساح می‌ریزند! این سلاح شیمیایی را چه کسی داد؟ آلمان. بعد همین آلمان تجمع  برگزار می‌کند در دفاع از زنان در ایران. اینجاست که نقش شما یک نقش شکلی نیست، یک نقش واقعی‌ است. هر تشکلی، هر حرکتی، هر فردی،  «تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنی‌ وَ فُرادی‌: به پا خیزید برای خدا، دوتا دوتا و تنها»  اگر امکانی داریم در حد وسع و توانمندی که داریم باید انجام دهیم.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: لیبرال دموکراسی یک بیمارستان امنیت جهان زن و کودک تحریم ها هشت سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۲۶۷۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عضو مجمع تشخیص: برجام و FATF همچنان در اولویت است / نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود

روزنامه هم میهن نوشت: در پی درگیری نظامی اخیر میان ایران و اسرائیل، پس از هدف قرار گرفتن کنسول‌گری ایران در دمشق و پاسخ نظامی ایران به این اقدام و اقدام نظامی بعدی در اصفهان که به اسرائیل منتسب شد، به نظر می‌رسد که وضعیت درگیری مستقیم نظامی بین دو کشور پایان یافته‌است.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان پس از فاز نظامی، اکنون نوبت به فاز دیپلماسی رسیده‌است تا جمهوری اسلامی بتواند ضمن بهره‌برداری از نمایش قدرت خود در منطقه، جلوی آسیب رسیدن به منافع کشور و افزایش فشارهای بین‌المللی را بگیرد.

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در این شرایط دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید به‌شدت فعال‌تر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، به‌دنبال خنثی کردن تلاش‌های حامیان اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد. این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شده‌است که استمرار تحریم‌های گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.

 

در ادامه متن کامل گفت‌وگوی «هم‌میهن» را با سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و معاون پیشین وزارت امور خارجه مطالعه می‌کنید.

*به نظر می‌رسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیده‌است. فکر می‌کنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟

شرایط به‌گونه‌ای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفته‌است. الان شرایطی پدید آمده‌است که باید فعالیت‌های جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف آغاز شود. حامیان اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی می‌کنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.

این کشورها و نهادها به‌هیچ‌وجه نگران حمله اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق نبودند، اما حالا به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آنها شده‌است. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده‌ و این کشورها قصد دارند به‌دنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشته‌باشیم تا بتوانیم اقدام‌هایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.

در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.

*فکر می‌کنید با تحولات اخیر آیا آمریکایی‌ها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟

الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.

در این زمینه به نظر می‌رسد که انگیزه‌های ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقه‌ای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفت‌وگو در این مورد فرا نرسیده‌باشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.

الان اولویت‌های مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شده‌است و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرف‌های باقی‌مانده در برجام برای اجرای احکام معطل‌مانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.

برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیت‌های دیپلمات‌های باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هسته‌ای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هسته‌ای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.

*ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفان‌الاقصی و جنگ غزه چیست؟

این سوال خیلی کلی است و نمی‌توان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بین‌المللی کشور را در همه حوزه‌ها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.

در عین حال باید در حوزه‌های دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانه‌تر عمل کند. مهم‌ترین مسئله این است که باید از این محدودیت‌هایی که برای سیاست خارجی ایجاد شده‌است، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.

اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرت‌های دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینه‌ها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.

*بعضی از کارشناسان معتقدند که بعد از پاسخ نظامی ایران به اسرائیل ممکن است این تصور در بین کشورهای همسایه به‌خصوص کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس ایجاد شود که قدرت نظامی و قدرت موشکی و پهپادی ایران را تهدیدی برای خودشان تلقی کنند. فکر می‌کنید آیا ممکن است بتوان سازوکاری ایجاد کرد که به این کشورها نشان داد ایران تهدیدی برای کشورهای همسایه و منطقه محسوب نمی‌شود؟

بخشی از این تصورات ناشی از تبلیغات است. کشورهای منطقه به خوبی می‌دانند که تاریخ ایران نشان داده‌است که ایران هرگز در سده‌های اخیر تهاجمی وارد یک درگیری و بحران نشده‌است. ایران اگر مورد حمله نظامی واقع شده‌باشد از خود دفاع می‌کند، این موضوع را در قضیه عراق شاهد بودیم و اخیراً هم در مقابل تعرض نظامی اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق مشاهده کردیم. ولی ایران هرگز تهدیدی برای همسایگانش نبوده است. ایران همواره دعوت کرده‌است که سازوکار امنیتی مشترکی برای تضمین امنیت کشورهای همسایه ایجاد شود.

الان هم دستگاه دیپلماسی ایران باید فعال‌تر از گذشته تلاش کند تا به همسایگان نشان دهد که اگر ایران یک نیروی نظامی قوی دارد، اگر توان موشکی و پهپادی دارد، این ظرفیت‌ها می‌تواند در راستای تامین امنیت منطقه به کار رود. این تز کلی ایران که امنیت منطقه باید توسط کشورهای منطقه تامین شود، می‌شود با دیپلماسی فعال و تعامل با کشورهای همسایه و دولت‌های جنوب خلیج‌فارس، آنها را به این نتیجه برسانیم که باید سازوکار امنیت جمعی در منطقه ایجاد شود و آنها را قانع کنیم که نیازی به حضور نیروهای خارج از منطقه نیست و کشورها خودشان می‌توانند امنیت منطقه را تامین کنند.

*در منطقه غرب آسیا ایران و اسرائیل چهار دهه است که با هم خصومت دارند. این منازعه برای نخستین بار در طول هفته‌های گذشته ماهیت مستقیم و رودررو پیدا کرد. فکر می‌کنید آیا امکان تکرار این منازعه مستقیم و تبدیل شدن آن به یک جنگ تمام‌عیار وجود داشته‌باشد؟

آینده منازعه ایران و اسرائیل بستگی به عملکرد طرف مقابل دارد. ایران در سال‌های اخیر و به‌ویژه پس از آغاز جنگ غزه نشان داده‌بود که صبر استراتژیک در پیش گرفته‌است. اسرائیل به شیوه‌ای عمل کرد که ایران استراتژی‌اش را کنار گذاشت و وادار کرد وارد حالت تهاجمی شود. اگر اسرائیل اشتباه قبلی خود را تکرار کند، طبیعی است که مورد حمله ایران واقع خواهد شد. به اعتقاد من آینده این رویارویی کاملاً به عملکرد طرف مقابل بستگی دارد.

*عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلی‌ها نسبت به عملکردشان در آینده محتاط‌تر شوند؟

بسیار مؤثر بود. اسرائیلی‌ها باور نمی‌کردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آنها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کرده‌بود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمک‌های گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار می‌دادند.

قدرت‌های جهانی پذیرفته‌بودند که موجودیت اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویت‌های اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شده‌بود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا یاد می‌شد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشک‌های عراق به سمت اسرائیل، هیچ حمله‌ای به اسرائیل نشده‌بود و اسرائیل تصور می‌کرد که سازوکار بازدارندگی‌اش صددرصد موفق بوده‌است.

برای کل قدرت‌های جهانی، به‌ویژه آمریکا جا افتاده‌بود که اسرائیل باید از لحاظ نظامی و به‌خصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قوی‌تر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاش‌ها بی‌فایده بوده و اسرائیل ضربه‌پذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.

*مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشک‌ها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیل‌گران این موضوع را مطرح کرده‌اند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیک‌تر شده‌اند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟

منازعه‌ای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیت‌های کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشک‌های ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشان‌دهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بی‌اثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.

بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.

ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمی‌توان پیش‌بینی کرد؛ به‌خصوص اینکه کشورهای منطقه هم می‌دانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آنها هم‌سرنوشت کنند. همانگونه که در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم، همه سیاست‌های آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.

*بعد از آغاز جنگ غزه گفته ‌می‌شد که عربستان از فرآیند عادی‌سازی روابط با اسرائیل دور شده‌است. با توجه به تحولاتی که در ۶ ماه گذشته رخ داده‌است، تصور می‌کنید ریاض تا چه اندازه امکان دارد به فرآیند عادی‌سازی با اسرائیل بازگردد؟

تجدید رابطه ایران با عربستان نشان‌دهنده تغییراتی در سیاست خارجی ریاض بود. از طرف دیگر برخی واکنش‌هایی که حکومت عربستان سعودی نسبت به عملکرد آمریکا نشان داد، مشخص کرد که سران این کشور دیگر مانند گذشته به صورت صددرصد پیرو آمریکا نیستند. در عربستان تصور غلطی ایجاد شده‌بود که اگر این کشور دنبال توسعه اقتصادی و فناوری است، باید با اسرائیل که یک قدرت اثرگذار در آمریکا و کشورهای غربی محسوب می‌شود، رابطه‌ای دوستانه برقرار کند. اما فکر می‌کنم ریاض اکنون به این نتیجه رسیده‌است که تحلیلی که در گذشته داشتند، درست نبوده و می‌توانند بدون رابطه با اسرائیل توسعه اقتصادی داشته‌باشند و می‌توانند مطمئن باشند که کشورهای منطقه ظرفیت کافی برای تامین امنیت منطقه دارند.

نکته بسیار مهم این است که افکار عمومی کشورهای عربی به صورت جدی با توسعه روابط با اسرائیل مخالف هستند. مردم عرب و مردم مسلمان با اسرائیل مخالف هستند و حاضر به پذیرش این رژیم نیستند. این دولت‌های عربی هستند که به سمت عادی‌سازی روابط با اسرائیل حرکت می‌کنند. با توجه به وقایعی که در شش ماه گذشته رخ داد و جنایاتی که اسرائیل در غزه مرتکب شد، قتل‌عام بیش از ۳۴ هزار نفر که اکثریت آنها کودکان و زنان هستند، گورهای دست‌جمعی که در بیمارستان‌ها کشف می‌شوند، بمباران مدارس، بیمارستان‌ها و خانه‌های شخصی و قحطی گسترده در غزه؛ همه‌ی اینها باعث شده‌است که زمینه عادی‌سازی روابط با اسرائیل در کشورهای عربی، دست‌کم در افکار عمومی کاملاً از بین برود.

اگر دولت‌های عربی دست‌کم تا زمانی که جنگ غزه در خاطره ملت‌ها زنده است بخواهند اقدامی در راستای عادی‌سازی روابط و دوستی با اسرائیل انجام دهند، درون کشورهایشان با افکار عمومی دچار مشکل خواهند شد. احتمال اینکه فرآیند عادی‌سازی روابط با اسرائیل ادامه پیدا کند، بسیار کمتر از گذشته شده‌است.

*بعد از پاسخ ایران به اسرائیل، رئیس‌جمهور آمریکا گفت که می‌خواهد جبهه متحدی را برای فشار و تحریم علیه ایران ایجاد کند. در نشست سران گروه ۷ و وزرای خارجه اتحادیه اروپا هم شاهد بودیم که دولت‌های غربی تصمیم خود را برای توسعه دایره تحریم‌ها علیه ایران اعلام کردند. چه کاری از دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی برای جلوگیری از توسعه و افزایش تحریم‌ها بر می‌آید؟

من باید یک نکته را تذکر بدهم. تمام شعارهای انسان‌دوستانه و بشردوستانه‌ای که غربی‌ها مطرح می‌کنند و آن را ناشی از ایدئولوژی لیبرالیسم می‌دانند، شعارهایی مثل آزادی، دموکراسی، حقوق‌بشر، رعایت حقوق زنان و کودکان، عدم استفاده از خشونت، حل اختلاف‌های بین‌المللی بر مبنای دیپلماسی، نظم جهانی مبتنی بر قانون و امثال اینها، همه این شعارها وقتی نوبت به اسرائیل می‌رسد، از یاد برده می‌شود.

جنایتی نمانده است که اسرائیل انجام نداده‌باشد و کشورهای غربی به‌‌رغم همه شعارهایشان به آن بی‌توجهی نکرده‌باشند. اسرائیل کل منطقه غزه را شش ماه است که مستمراً هوایی و زمینی بمباران می‌کند و نسل‌کشی گسترده‌ای را آغاز کرده‌است. در این شرایط کشورهای غربی همچنان از اسرائیل حمایت می‌کنند. یعنی تمام ادعاهایی که در مورد حقوق بشر و دموکراسی مطرح می‌کنند، دروغ است.

من فکر می‌کنم بیش از اینکه اسرائیل در این جنگ شکست خورده ‌باشد، فرهنگ و ایدئولوژی غرب شکست خورده ‌است و نشان داده‌ تمام حرف‌هایی که می‌زنند، دروغ است و واقعیت ندارد. یکی از نتایج مهم جنگ غزه و بحرانی که بین ایران و اسرائیل پدید آمد، شکست ادعاهای بشردوستانه غرب بود. وقتی اسرائیل مرکز دیپلماتیک ایران را هدف قرار داد، هیچ واکنشی نشان ندادند، اما وقتی ایران به جنایت اسرائیل عکس‌العمل نشان داد، شروع می‌کنند به محکوم کردن و افزایش فشار و تحریم.

اینها استانداردهای دوگانه‌ای است که در قبال کشورها دارند. در قبال این نوع عملکرد، ایران باید تمام تلاش‌اش را به کار بگیرد تا این رویه را متوقف کند و اجازه ندهد که میان کشورهایی که قصد دارند در همراهی با اسرائیل، ایران را تحت فشار قرار دهند، اجماع ایجاد شود. ایران باید به صورت جدی وارد فعالیت شود و با کشورهای منطقه و جهان وارد مذاکره شود. احیای برجام قطعاً یکی از بهترین راه‌های مقابله با افزایش فشار بین‌المللی است. ایران باید از منحصر کردن سیاست خارجی به چین و روسیه دست بکشد و بعد فعالیت سیاست خارجی‌اش را گسترش دهد.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: کیهان علیه برجام و FATF / این همه موفقیت را نمی بینید یا نمی خواهید ببینید؟! قوانين و محدوديت‌هاي" FATF " كاغذ پاره نيست